 / 5
PUZON rower poziomy
?¦wiata M³odych?
(Nr 29, 08.03.1988 r.)
Marek Utkin
?Puzon? ? rower ten nazwa³em tak nie na cze¶æ s³ynnego jamnika Jerzego Waldorffa, lecz dlatego, ¿e jego rama mo¿e byæ wysuwana i skracana teleskopowo. W³a¶nie tak, jak to ma miejsce w puzonie. Pozwala to na dopasowanie roweru do wzrostu u¿ytkowników (nale¿y wtedy dodaæ lub odj±æ odpowiedni odcinek ³añcucha), jak i na z³o¿enie pojazdu do transportu lub przechowywania, aby np. zim± nie zajmowa³ zbyt wiele miejsca w piwnicy.
takiego ³±czenia ram opracowana zosta³a przez Jensa Grawerta z Kiel (RFN) i przedstawiona przez Eckharda Möllera w ksi±¿ce ?dziwaczne rowery?. Pokazany tam ?Chopper? ma pewne niedostatki w ergonomii, ?Puzon? za¶ stanowi jego wersjê rozwojow±, opracowan± my¶l± o dostêpnych w Polsce materia³ach.
MATERIA£Y
- Dwie ramy od rowerów typu damka, na ko³a 26, 27 lub 28?.
- Czê¶æ suportowa (mufa z rurami) od normalnego, mêskiego lub m³odzie¿owego roweru.
- Widelec do ko³a 26, 27 lub 28?. - Ko³o przednie 20? - Ko³o tylne pasuj±ce do tylnej czê¶ci ramy.
- Wspornik kierownicy (?fajka?) z przed³u¿eniem (rurka x 22 ? 1,5 ? 2).
- Kierownica od sk³adaka, BMXa, Polo lub t.p.
- Sklejka brzozowa 500 x 160 x 8 (10) i 250 x 160 x 8 (10) (siedzisko).
- Karimata, pianka poliuretanowa, skóra, brezent lub skaj itp. materia³y do pokrycia siedziska.
- Kompletny system napêdowy (korby z ko³em ³añcuchowym, ³o¿yska suportowe pasuj±ce do posiadanej ramy, peda³y, przerzutka itp.).
- ¦ruby M8 i M6 z nakrêtkami, podk³adki.
WYKONANIE
1. Od ramy damki odci±æ przedni± czê¶æ (A), nastêpnie do rur wsun±æ stare sprê¿yny od tapczana (na mocnym drucie, aby mo¿na je by³o pó¼niej usun±æ) lub wype³niæ SUCHYM piaskiem i zako³kowaæ. Wygi±æ w sposób wskazany na rysunku, podgrzewaj±c palnikiem gazowym lub lamp± lutownicz±. Od drugiej ramy odci±æ czê¶æ tyln± (B) i podgi±æ cieñsz± rurê tak, aby by³a równoleg³a do grubszej. Od trzeciej ramy odci±æ czê¶æ suportow± (C), jak na rysunku.
2. Przed³u¿enie wspornika kierownicy (A) mo¿na uzyskaæ ³±cz±c go za pomoc± fragmentu trzonu widelca (B) z rur± od wspornika kierownicy od roweru ?Ukraina? (C) lub z rur± ? 22 x 2 z odpowiednio przygotowanymi koñcówkami. Przed³u¿enie ¶ruby zaciskowej (D): - sztukuj±c ¶rubê zaciskow± osi± od piasty przedniej, jako ³±cznik wykorzystuj±c konus od osi przedniej, nakrêcony na o¶ do po³owy g³êboko¶ci na klej epoksydowy. Wspornik kierownicy mo¿na równie¿ przed³u¿yæ spawaj±c doñ odpowiedni± rurkê (np. wodoci±gow±) (C1), za¶ ¶rubê D1 wykonaæ z prêta ? 8. ?Babkê? sto¿kow± (G) lepiej wtedy zast±piæ ?babk±? klinow± (G1), lepsz± do rur grubo¶ciennych.
3. Do widelca (26 ? 28?) nale¿y dospawaæ lub przylutowaæ twardym lutem mostek do przedniego hamulca. Widelce od roweru turystycznego lub gospodarczego mo¿na podgi±æ (ostro¿nie!) do przodu ok. 3 ? 5 cm, od wy¶cigowego ? 5 ? 7 cm.
4. Rurê ramy o wiêkszej ¶rednicy (B) (standardowa ? ? 28 x 1,2) nale¿y naci±æ, na koñcu naciêcia wykonaæ otwór, rurê (A) ? ? 25,4 x 1,2 wsun±æ na odpowiedni± g³êboko¶æ. W z³o¿eniu wywierciæ otwór ? 6 mm i za³o¿yæ ¶rubê pasowan± M6 (po ustaleniu d³ugo¶ci roweru). Obejmy (C) mo¿na wykonaæ z blachy 2mm lub wykorzystaæ zaciski rury podsiod³owej od ramy. Zacisn±æ ¶rub± M8.
5. Je¶li czê¶æ suportowa ma byæ lutowana na mosi±dz, nale¿y po wymierzeniu wykonaæ w jej rurach odpowiednie otwory, aby przesz³y nimi rury przedniej czê¶ci ramy (rys. 1B). Zarówno w ramê, jak i w rury suportu nale¿y wbiæ ciasno pasuj±ce tuleje stalowe (T). Mo¿na je zrobiæ z rurek z ramy rowerowej po wyciêciu szczeliny i dopasowaniu do po¿±danego kszta³tu. Maj± one na celu zwiêkszenie wytrzyma³o¶ci i zmniejszenie przegrzania materia³u w czasie lutowania.
5A. Mo¿na siê obyæ bez lutowania czy spawania, stosuj±c metodê opracowan± przez Jacka Zió³kowskiego z Bydgoszczy: dwie blachy stalowe o grubo¶ci 2 mm przykrêciæ nale¿y precyzyjnie pasowanymi ¶rubami M6 (w odstêpach co 25 ? 30 mm). Odleg³o¶æ od krawêdzi blachy ? min. 14 mm. ¦ruby winny byæ wkrêcane naprzemiennie ? ³eb ? gwint ? ³eb...
6. Wyci±æ oparcie i doln± czê¶æ siedziska, czê¶ci po³±czyæ zawiasami szafkowymi. A ? materia³ obiciowy (skóra, skaj itp.), B ? g±bka poliuretanowa miêkka, C ? styropian lub pianka poliuretanowa twarda, D ? sklejka. ¦ruby (E) ? M5 lub M6 z czworokantem uniemo¿liwiaj±cym obracanie po zaklinowaniu w drewnie. Mocowanie do ramy ? obejmy z blachy stalowej 1,5 mm.
7. Mechanizmy prowadzenia ³añcucha. Mo¿na zastosowaæ prowadnik zapobiegaj±cy hu¶taniu siê ³añcucha (A), podwójne ko³o ³añcuchowe od tandemu ?Duet? (co pozwoli na skrócenie swobodnych odcinków ³añcuchów (B)), lub dwa ko³a ³añcuchowe na wspólnej, d³ugiej osi suportowej (C). Ostatnie rozwi±zanie umo¿liwia zastosowanie ró¿nicy prze³o¿eñ (np. 35/40), lecz jego wad± jest praca peda³u lub peda³ów (je¶li z prawej strony nie zastosuje siê prawej korby) w stronê ?wykrêcania?. W zwi±zku z tym korbê i peda³ w z³o¿eniu nale¿y nawierciæ wzd³u¿ gwintu i nagwintowaæ np. M5 i wkrêciæ ¶rubê zabezpieczaj±c±. Ewentualnie wkrêciæ na klej epoksydowy.
8. Wskazane jest zastosowanie anteny z kolorow± chor±giewk± w celu zwiêkszenia widoczno¶ci na drodze.
9. Wszystkim, którzy chc± na tym rowerze odbywaæ dalekie podró¿e lub woziæ szczególnie ciê¿kie rzeczy, proponujê dospawaæ dwie rurki od haków tylnego ko³a do górnej rury ramy oraz po³±czyæ rurkami przedni i tylny suport ? zwiêkszy to sztywno¶æ uk³adu.
Autor nie ponosi ¿adnej odpowiedzialno¶ci za jakiekolwiek nastêpstwa wykonywania i pos³ugiwania siê opisanym pojazdem.
Plany mo¿esz równie¿ pobraæ spakowane do formatu ZIP